تقدیم لوح ۳ اثر ثبت شده در میراث جهانی به رئیس سازمان میراث فرهنگی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی، لوح ثبت «بافت تاریخی شهر یزد»، «چوگان‌بازی سوار بر اسب همراه با روایتگری و موسیقی» و «هنر ساختن و نواختن کمانچه» که در سال ۹۶ در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده بود، از سوی احمد جلالی سفیر ایران در یونسکو در دیداری با حضور محمدحسن طالبیان معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی به علی‌اصغر مونسان معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری تقدیم شد.

معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی در این باره گفت: با وجود دشواری‌های زیادی که روند ثبت یزد در فهرست جهانی یونسکو وجود داشت این شهر در تاریخ ۱۸ تیر ۹۶ به‌عنوان یکی از نخستین شهر‌های خشتی دنیا در چهل و یکمین اجلاس کمیته میرات جهانی یونسکو به ثبت رسید.

وی افزود: همچنین از زمانی که آذربایجان اسب قره‌باغ را به ثبت جهانی رساند حساسیت‌ها درباره ثبت چوگان و کمانچه ایرانی افزایش یافت و پیرو پیگیری‌ها انجام شده «چوگان بازی سوار بر اسب همراه با روایتگری و موسیقی» و «هنر ساختن و نواختن کمانچه» در ۱۶ آذر ۹۶ در فهرست ناملموس جهانی به ثبت رسید.

معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری گفت: تقدیم لوح ثبت این ۳ اثر می‌تواند مقدمه‌ای برای برگزاری جشن برای رونمایی از لوح ثبتی این ۳ اثر باشد، جشن مربوط به ثبت جهانی شهر یزد در بهار ۹۷ برگزار خواهد شد و برای برگزاری جشن مربوط به چوگان و کمانچه نیز باید با فدراسیون چوگان و مرکز موسیقی ایران هماهنگی‌های لازم انجام شود و تاریخ برگزاری این جشن‌ها در آینده اعلام خواهد شد.

وی افزود: ثبت این ۳ اثر در فهرست جهانی یونسکو جزو موفقیت‌های ایران است که با همکاری سفیر ایران در یونسکو به سرانجام رسید.

طالبیان گفت: اصل لوح ثبت این ۳ اثر در موزه ملی نگهداری می‌شود و یک نسخه از تصویر آن به پایگاه‌ها و دستگاه‌های مربوط ارسال خواهد شد.

احمد جلالی سفیر ایران در یونسکو نیز در این باره گفت: با ثبت شهر جهانی یزد تعداد آثار ایران در فهرست ملموس یونسکو به ۲۲ اثر و با ثبت چوگان و کمانچه تعداد آثار ایران در فهرست ناملموس یونسکو به ۱۳ اثر رسید.

وی افزود: ثبت این اثر در فهرست میراث جهانی حاوی معنای فنی و حرفه‌ای و از طرفی حاوی معنای نمادین است. از نظر فنی ثبت این آثار در فهرست میراث جهانی یونسکو نشان دهنده این است که سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در حوزه کار حرفه‌ای خود از امکاناتی که کنوانسیون ۱۹۷۲ و کنوانسیون ۲۰۰۳ در اختیار قرار داده است استفاده کرد و این آثار را در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رساند. این نشان دهنده این است که سازمان میراث فرهنگی و نمایندگی ایران در یونسکو روند را به خوبی پیش برده‌اند.

جلالی در تشریح معنای نمادین ثبت میراث فرهنگی ایران در فهرست جهانی یونسکو گفت: امیدواریم با ثبت این میراث مردم و نسل جوان را با چیستی، ماهیت و اهمیت میراث فرهنگی آشنا کنیم، در واقع این امر مبنای آموزشی دارد، اگر دستگاه‌های مختلف نیز با سازمان میراث فرهنگی و این مسائل مرتبط شوند می‌توانند مفاهیم مدنظر را به مسائل آموزشی پیوند دهند.

وی افزود: به عنوان مثال در یزد ما شاهد یک الگوی زیست منحصر به فرد هستیم که مردم منطقه هزاران سال پیش توانستند با امکانات اندک قنات‌ها را در دل کویر بسازند و به حیات ادامه دهند؛ ثبت شهر یزد در فهرست میراث جهانی یونسکو می‌تواند سرمشقی شود که ارزش بافت‌های تاریخی بیشتر درک شود و به علت انگیزه‌های مالی این بافت‌های تاریخی تخریب نشوند.

همچنین وی با اشاره به ریشه‌های تاریخی چوگان و کمانچه در هنر و ادبیان ایرانی گفت: باید جشن مربوط به ثبت این ۳ اثر در فهرست جهانی یونسکو تشریفاتی نباشد و به این رویداد به عنوان یک مسأله آموزشی نگاه شود.

سفیر ایران در یونسکو افزود: متأسفانه بعضی از نهاد‌ها و دستگاه‌ها در زمان تخصیص بودجه و امکانات تصور می‌کنند که میراث فرهنگی فقط به تفاخر به گذشتگان مربوط است در حالی که فقط موضوع نوستالژی مطرح نیست بلکه بحث زندگی آیندگان مطرح است، در واقع به خاطر آینده و زندگی آیندگان باید میراث فرهنگی کشور پاسداشت، نگهداری و ثبت می‌شود. این میراث مسیر ما را برای آینده محکم و مستقل‌تر می‌کند. برای رسیدن به توسعه پایدار باید بر پایه سنت‌های کهن تکیه کرد.